Orpheus, de verheerlijking van de natuur

2005 

Hanneke de Munck samen met Kees van Burg, kunstschilder

Kleine altaarkast van eikenhout op een Indonesische zuil.

Beeldje van Orpheus op een kelk, eikenhout, ca. 25 cm hoog, van Hanneke de Munck.

Kees van Burg schilderde de magnolia's.

Orpheus bezingt de schoonheid van de schepping en alle dieren, bomen en stenen luisteren stil.  

Het altaarkastje op de zuil heeft de vorm van een veldschrijn. Zulke veldschrijntjes kun je tegenkomen in Polen en Slowakije en ook in Zuid Limburg, maar dan met een christelijke heilige.

Kees van Burg: 
Zonder de muziek, de hoorbare vertolking van het gevoel, kunnen wij niet leven. Dit hebben zelfs de dieren  begrepen. Orpheus verdient een schrijn omdat hij bij uitstek de gestalte is die de ervaring van muzikaliteit vertegenwoordigt die de krachten van de natuur oproept.

Hanneke de Munck: 
Orpheus staat zingend en dansend op de kelk met levenswater, zijn armen omhoog om de schepping te loven. Orpheus’ tragedie om gescheiden van zijn geliefde in deze heerlijke wereld te moeten leven is in dit altaartje niet zichtbaar gemaakt, maar wel aanwezig. 

Het verdriet om de verloren geliefde en de liederen van gemis en verlangen zijn in de oosterse cultuur overdrachtelijk bedoelde uitingen van een verlangen naar eenheid met God, naar verbondenheid.